Nominowany w 2022 roku do prestiżowej nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej Grand Prix Polskiej Chóralistyki im. Stefana Stuligrosza Pomysł zainspirowany Europejskim Grand Prix Chóralistyki (European Grand Prix for Choral Singing), które corocznie zrzesza zwycięzców sześciu najważniejszych konkursów chóralnych w Europie, to nie tylko konkurs. Ideą tego muzycznego święta jest konfrontacja zwycięzców sześciu najstarszych krajowych rywalizacji chóralnych (odbywających się w: Międzyzdrojach, Legnicy, Barczewie, Rumi, Bydgoszczy, Bielsku-Białej), którzy następnie stają do szlachetnej rywalizacji w Poznaniu, konkurując o zwycięstwo w danym roku. Wydarzenie odbywające się w dniach 24-26 listopada dopełniały warsztaty prowadzone przez dyrygentów i specjalistów w zakresie emisji głosu, wykłady, wystawy, a także koncerty zaproszonych chórów w różnych częściach miasta i Wielkopolski między innymi spotkanie śpiewacze i wykład Adama Struga poświęcony muzyce tradycyjnej, warsztaty prowadzone przez Małgorzatę Podzielny i Jana Krutula, kompozytorski panel dyskusyjny z udziałem Zuzanny Koziej, Szymona Godziemba-Trytka, Jana Krutula i Marka Raczyńskiego, dwa koncerty: inauguracyjny, w wykonaniu Poznańskiego Chóru Kameralnego pod dyrekcją Bartosza Michałowskiego wraz z zespołem OSTY oraz zespołu Vołosi a także specjalny – z udziałem Adama Struga i Zespołu Wokalnego Rondo z Wrocławia pod dyrekcją Małgorzaty Podzielny a całość dopełniły przesłuchania konkursowe i koncert laureatów.

W tym zacnym gronie jubileuszowej edycji najlepszych z najlepszych  Chór znalazł się po raz trzeci, tym razem pod dyrekcją Joanny Knap do rywalizacji w „konkursie konkursów” stanęła grupa młodsza zapisując się niewątpliwie na kartach historii konkursu jako najmłodszy, dotychczasowy uczestnik ze średnią wieku 44 osobowej grupy 12,56. To ogromny zaszczyt i niezwykłe przeżycie poprzedzone intensywnym, wielotygodniowym przygotowaniem.  W prezentacji konkursowej, na scenie Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w wykonaniu Grupy wybrzmiało 8 utworów: Mój balonik – muz. i sł. Grzegorz Miśkiewicz, Ave Virgo gloriosa – muz. Marek Raczyński, sł. łacińska sekwencja do Maryi Dziewicy, Mój dziadzio – muz. Michał Nowakowski, sł. Anna Kamieńska, Jabłkowy sad – muz. Marta Trudzińska, sł. Piotr Szczepańczyk, Gloria – muz. Piotr Jańczak, sł. hymn starochrześcijański, Ach, śpij kochanie – muz. Henryk Wars, sł. Ludwik Starski, opr. Dorota Wojnowska, Piotr Lewandowski, Poranek – muz. Marek Jasiński, sł. Stanisław Grochowiak oraz Ratoh Duek – muz. i sł. pochodzący z tradycyjnego śpiewu ludowego mieszkańców regionu Aceh (Indonezja). Taniec ten, będący skarbem kultury narodu indonezyjskiego, istnieje od setek lat i zachował się do dziś, teksty zawierają przesłania dobroci w życiu codziennym, ukazując harmonię, spójność i optymizm. Wywodzi się wprost od Tari Saman, który został umieszczony na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Słowo „Ratoh” pochodzi z języka arabskiego i oznacza „mowę”, natomiast słowo „duek” oznacza siedzenie („sitting chatrering”). Tradycyjnie wykonują go kobiety, które klęczą w jednej linii, klaszczą i poruszają głowami, co reprezentuje i symbolizuje harmonię mieszkańców prowincji Aceh.

Prezentacje konkursowe oceniało jury w składzie: przewodniczący prof. Norweskiego Uniwersytetu Naukowo-Technicznego w Trondheim, dyrygent chóralny, kompozytor  Ragnar Rasmussen, prof. dr hab. szt. muz. Janusz Stanecki, dr szt. muz. Bartosz Michałowski, dr hab. szt. muz. Małgorzata Podzielny oraz prof. dr hab. szt. muz. Jan Borowski.  W konkursie, za swój doskonały występ, przy tym najmłodszy zespół tego wydarzenia Chór otrzymał jedno z dwóch równorzędnych Wyróżnień.
W konkursowych zmaganiach chórowi akompaniowali Anna Kabulska na fortepianie i Filip Kwieciński na djembe.

Chóralną galerię zdjęć uzupełniają fotografie Projekt Hamak.